چغندرقند بانام علمی(Beta Vulgaris L.) متعلق به خانواده اسفناجیان یکی از گیاهان صنعتی است که در سطح وسیعی از جهان کشت میشود. این گیاه زراعی ازنظر تأمین مواد قندی و انرژیزا در تغذیه انسان، دام و همچنین در صنعت از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. آب مهمترین عامل محدودکننده کشت چغندرقند بهاره در کشور است، بنابراین توجه ویژه به کاهش مصرف آب و افزایش کارایی مصرف آب محصولات کشاورزی ازجمله چغندرقند ضروری است. با توجه به نتایج مطالعات انجامشده در کشور، امکان توسعه کشت پاییزه چغندر علاوه بر خوزستان و ایلام در استانهای خراسان رضوی و جنوبی، فارس، گلستان، اصفهان، کرمانشاه، لرستان و کرمان نیز وجود دارد. مهمترین برتری کشت پاییزه چغندرقند نسبت به کشت بهاره، استفاده بهینه از نزولات آسمانی در طول دوره رشد و کارآیی بیشتر مصرف آب است. بنابراین، با توجه به خشکسالیهای اخیر در کشور و محدودیت منابع آب، توسعه کشت پاییزه میتواند بهعنوان یک راهکار مناسب جهت سازش با شرایط خشکسالی معرفی شود. چغندرقند در استان گلستان بهعنوان یک گیاه زراعی اصلی در پاییزه کشت میشود. این گیاه در تناوب زراعی با دیگر گیاهان زراعی پاییزه مانند گندم، کلزا، باقلا میتواند نقش مهمی در توسعه کشاورزی پایدار استان گلستان داشته باشد.