انسان به دلیل دستاندازیها و دخل و تصرفهایی که در چرخه طبیعی حیات در کره زمین بوجود آورده است پایداری منابع طبیعی را به شدت دستخوش تغییر کرده و بلکه در معرض زوال و نابودی قرار داده است. موضوع خشکیدگی بلوط در جنگلهای زاگرس یک پدیدة چند بعدی، پیچیده و ملی است. بیشترین و شدیدترین میزان خسارت در منطقه داربلوط گیلانغرب دیده میشود که از طرفی هم مرز عراق با اقلیم گرم و خشک و از طرف دیگر هم مرز با استان ایلام است. و این موضوع مؤید این است که پدیده خشکیدگی بلوط، در حال گسترش از منطقه اولیه خود به سایر نقاط زاگرس است. اولین گام در برنامه کنترل و پیشگیری خشکیدگی درختان جنگلی، شناسایی مناطق آلوده و مطالعه موارد مرتبط با پدیده خشکیدگی جنگل است. ایجاد ممنوعیت برای فعالیتها و دخالتهای انسانی از جمله: انواع تغییر کاربری و بهرهبرداریهای مخرب، که موجب تخریب رویشگاههای جنگلی در مناطق آلوده میشوند، در کنترل خشکیدگی مهم و مؤثر است.