گسترش بیماری لکه سیاه سیب در کشور و روش‌های مدیریت آن

نوع مقاله : باغبانی

نویسندگان

1 معاون پژوهشی موسسه تحقیقات علوم باغبانی

2 معاون مدیر باغبانی، مدیریت باغبانی سازمان جهاد کشاورزی اردبیل

3 عضو هیئت علمی بخش تحقیقات دانه های روغنی، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر

چکیده

بیماری لکه‌سیاه یکی از خطرناک ‌ترین بیماری‌های درختان دانه‌دار به‌ویژه درخت سیب در چهار قاره جهان به‌شمار می‌رود. در حالی که قبلا گزارشی درخصوص ابتلای باغ‌های سیب کشورمان وجود نداشت، و تا اواسط دهه 90 خورشیدی باغ‌های سیب ایران و سایر کشورهایی آسیایی از این بیماری در امان بودند، مشاهدات حاضر در باغ‌های سیب در استان اردبیل نشان داد این بیماری هم اکنون برخی مناطق کلیدی پرورش سیب کشور را تهدید می‌کند. مشاهدات انجام شده طی بررسی‌های میدانی در اردیبهشت سال 1395، از باغ‌های متعدد سیب در روستاهای استان اردبیل و بررسی علائم خسارت بر برگ‌ها و اندام‌های چوب‌پنبه‌ای شده و خشبی شده سطح پوست میوه‌ها سیب نشان داد، منطقه‌ای به وسعت بیش از 4000 هکتار از باغ‌های سیب منطقه دچار آلودگی به این قارچ می‌باشند و علائم بیماری تا نزدیک به مناطق پرورش محصول در شهر اهر در آذربایجان‌شرقی گسترش یافته است. شدت بیماری در این منطقه به قدری بالاست که این منطقه را به خزانه بیماری (hot spot) تبدیل کرده است. استفاده از جدول میلز، زمان انجام سمپاشی‌ها را از طریق محاسبه تعداد ساعات خیس بودن برگ‌ها همزمان با درجات دمایی معین، امکان‌پذیر می کند. در این بررسی علاوه بر ارائه چرخه زیستی قارچ و علائم ویژه بیماری به دیگر چالش‌های مختلف مانند مقاومت قارچ به سموم و سطح تحمل ارقام سیب نیز پرداخته شده است. روش پیشنهادی کنترل سه گانه بیماری از طریق 1) سم‌پاشی متناوب و به موقع با استفاده از جدول میلز، 2) ارقام تجاری مقاوم و 3) اعمال فنون به باغی برنامه‌ریزی شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات